Analysis of flexible pavement performance prediction models based on structural behaviour

Abstract

Sustainable and durable road pavement requires appropriate maintenance and repair strategies. National road authorities collect data describing pavement condition every several years and use specific life-cycle analysis methods to draw up priority plans for maintenance activities. The pavement performance models (PPMs) create a basis for the life-cycle and cost-benefit analysis as they help to evaluate pavement condition as well as to predict pavement deterioration. The objective of this research is analysing different PPMs of rut depth propagation and to compare predicted rut depth with measured during service of the road. Four PPMs were analysed during this research based on a traffic flow or construction age. The pavement performance prediction models were applied to predict the increment of rutting for eleven road sections based on their bearing capacity properties.

Warunkiem trwałości nawierzchni i zgodności z zasadami zrównoważonego rozwoju jest zapewnienie właściwego bieżącego utrzymania oraz przeprowadzanie wymaganych napraw. Programy określające priorytetowośc działań w zakresie utrzymania nawierzchni opracowywane są przez organy administracji drogowej na podstawie zbieranych co kilka lat danych z inwentaryzacji stanu nawierzchni oraz przy wykorzystaniu dedykowanych metod analizy cyklu życia. Jako podstawowe narzędzie do analiz cyklu życia oraz szacowania kosztów i korzyści wykorzystuje się modele prognozowania stanu nawierzchni (ang.: pavement performance models PPMs), które pomagają w ocenie aktualnego stanu technicznego oraz umożliwiają prognozowanie stopnia zniszczenia (degradacji) nawierzchni, Przedmiotem przedstawionego w artykule badania jest analiza różnych modeli PPM opisujących przyrost głębokości kolein oraz porównania prognoz z wynikami pomiarów potowych. Uwzględniono cztery modele PPM przeprowadzając analizę na podstawie natężenia ruchu lub wieku konstrukcji nawierzchni. Modele prognozowania stanu technicznego nawierzchni zastosowano w celu oszacowania potencjalnego przyrostu głębokości koleiny na 11 odcinkach drogowych w oparciu o wyniki oceny nośności konstrukcji nawierzchni.