Environmental activism as counter-hegemony? A comparative critical discourse analysis of self-representations of radical environmental organisations
Santrauka
Environmental activism involves subverting dominant cultural practices in an aim to raise awareness not only of local issues, but increasingly of global environmental challenges. However, to successfully mobilise target publics, activists need to self-represent in ways that do not compromise their legitimacy. This study reports on a critical discourse analysis of online manifestos of three environmental organisations: Extinction Rebellion (UK), Deep Green Resistance (US), Pracownia na Rzecz Wszystkich Istot (Poland). It offers a comparison of linguistic, rhetorical and visual resources recruited to promote the opposition to selected dominant values as a desirable, even necessary, orientation in a climate emergency. Działalność organizacji ekologicznych wiąże się z odrzucaniem zapewnień o wystarczających działaniach ochronnych i kwestionowaniem dominujących praktyk kulturowych. Jednak aby skutecznie mobilizować opinię publiczną, ruchy ekologiczne muszą prezentować się jako wiarygodne i akceptowalne, choć ich dążenia kwestionują wartości kultury hegemonicznej. Niniejsze studium to analiza porównawcza manifestów trzech radykalnych organizacji ekologicznych, Extinction Rebellion (UK) Deep Green Resistance (USA) i Pracowni na Rzecz Wszystkich Istot (Polska), pod kątem językowych, retorycznych i wizualnych strategii prezentacji wartości opozycyjnych do głównego nurtu kultury w kontekście kryzysu klimatycznego. Poprzez analizę porównawczą, niniejsze studium ukazuje niuanse autoprezentacji, identyfikacji kulturowej i legitymizacji ruchów ekologicznych w różnych kontekstach kulturowych.